جهان چگونه پایان می یابد؟

به گزارش وبلاگ تیم مسلم، این سوال، یکی از اساسی ترین سؤالات تاریخ بشریت است و قدمت آن به هزاران سال می رسد. هر نژاد و قوم و گروهی، یک انتها خاص برای جهان برشمرده اند. حتی افسانه ها، اسطوره ها و کتب مذهبی نیز بار ها به انتها جهان اشاره کرده اند. چیزی که میان همه این نظرات مشترک است، واژه انتها جهان است

جهان چگونه پایان می یابد؟

با ما همراه باشید و درباره وبلاگ هیچکس بیشتر بدانید.

وبلاگ تیم مسلم| همیشه انسان درگیر این قضیه بوده است که جهانِ هستی چه زمانی ممکن است به سرانجام برسد و این سرانجام، چگونه به وقوع می پیوندد. از فلاسفه بگیرید تا دانشمندان و پژوهشگران دینی و افراد عادی و حتی بچه ها. کمتر انسانی را می توان سراغ داشت که اقلا یک بار در زندگی اش، به طور دیوانه واری به این موضوع فکر نکرده باشد. این سوال، یکی از اساسی ترین سؤالات تاریخ بشریت است و قدمت آن به هزاران سال می رسد. هر نژاد و قوم و گروهی، یک سرانجام خاص برای جهان برشمرده اند. حتی افسانه ها، اسطوره ها و کتب مذهبی نیز بار ها به سرانجام جهان اشاره کرده اند. چیزی که میان همه این نظرات مشترک است، واژه سرانجام جهان است.

چیزی که می دانیم این است که دیر یا زود این اتفاق می افتد. البته نگران نباشید. عمر شما و حتی نوه نوه های شما نیز به دیدن سرانجام جهان، قد نخواهد داد. با تمام این تفاسیر می خواهیم بدانیم نظر علم کیهان شناسی در این باره چیست و اینکه در عمل چه اتفاقی برای جهان رخ خواهد داد.

به گزارش وبلاگ تیم مسلم؛ عالم ما 13.8 میلیارد ساله است. همه چیز با انفجار بزرگ آغاز شد. انفجاری از یک نقطه کوچک که تمام ماده جهان هستی در آن متراکم شده بود. ما انفجار این نقطه کوچک این را آغاز جهان می دانیم. در لحظه انفجار بزرگ، فضا در همه جهات به صورت همزمان، یک بار برای همیشه پدید آمده و در طول زمان جهان ما تحول یافته و بزرگ شده است.

اتم ها، ستارگان، کهکشان ها و بالاخره سیارات با نقش آفرینی مهم نیروی گرانش شکل گرفتند و بدین صورت ما می توانیم آسمان شب را تماشا کنیم و درباره طبیعت عالم مان شگفت زده شویم.

آیا می توانیم تا همیشه به ستارگان خیره شویم یا جهان ما تغییر خواهد کرد؟ آیا جهان به سرانجام خواهد رسید؟

سرنوشت جهان ما به سه مؤلفه مهم بستگی دارد: ماده، انرژی و خط شواهد رصدی نشان می دهد جهان ما تخت است. باید مقادیر کافی ماده و انرژی در جهان وجود داشته باشد تا تخت بماند. اگر ماده و انرژی عالم بیش از اندازه باشد، عالم به سمت داخل خم می شود و بسته خواهد شد و اگر ماده و انرژی عالم از حدی کمتر باشد، عالم به سمت بیرون خم می شود و باز خواهد شد. تمام ماده و تابشی که در عالم می بینیم برای تخت نگهداشتن عالم کافی نیست. اما در عالم ما چیز دیگری وجود دارد که ما آن را ماده تاریک می نامیم.

خلا فضا خلا واقعی نیست. بلکه پر است از ذرات مجازی ای که به طور ثابت به وجود می آیند و از بین می فرایند. خلا فضا انرژی این ذرات را دارد که ممکن است موجب تولد و تورم کیهان ما باشد. به خاطر انبساط پیوسته، چگالی ماده و نور کم می شود، اما انرژی خط ثابت می ماند. این انرژی تاریک به صورت عامل ضد گرانشی عمل می کند و فضا را گسترده و تخت می کند. مقدار انرژی تاریک در متر مکعب، یک میلیارد بار کوچکتر از انرژی آزاده شده در اثر افتادن یک همستر از ارتفاع یک متری است.

به گزارش وبلاگ تیم مسلم؛ با این حال، این انرژی تاریک است که سرنوشت نهایی عالم را رقم خواهد زد. جهان ما دستخوش انبساطی غیر قابل کنترل می شود. کهکشان ها از یکدیگر دور و دورتر میشوند و سرانجام تولد ستارگان متوقف می شود. در 100 هزارمیلیارد سال تمام ستارگان، مانند منور هایی که در آتش بازی خاموش شده و سپس می افتند، خواهند مرد. سیارات از مدارشان خارج می شوند و تنها در فضای تاریک، سرگردان خواهند شد.

در طول میلیارد ها میلیارد سال چیزی جز سیاه چاله ها باقی نمی ماند، اما درنهایت آن ها هم تبخیر میشوند و جهانِ باشکوه ما، به دریایی سرد و تاریک بین ذرات دورافتاده از هم تبدیل می شود جایی که هیچ اتفاقی نمی افتد. ما مرگ گرما را تجربه خواهیم کرد.

با این حال، این موضوع به واقعیت انکار ناپذیر طبیعت مجرم ما یعنی انرژی تاریک وابسته است. ممکن است با گذر زمان قوی تر شود در میلیارد ها سال آینده، ستارگان و سیارات در اثر انبساط از هم فرو می باشند. حتى اتم ها هم به خاطر چه گسست (فروپاشی بزرگ) از بین میفرایند. م

ممکن است که انرژی تاریک کاهش یابد و انبساط آهسته شود. در این صورت، آسمان شب روشن تر می شود و، چون فضا در حال رمبیدن است دما افزایش می یابد و ستاره منفجر خواهند شد و اتم ها از هم جدا میشوند. همهی ماده به سیاه چاله ها خواهند رمبید و عالم با رمبش بزرگ سرانجام می یابد.

آیا عالم واقعا سرانجام می یابد؟ آیا اصلا عالم آغازی داشته است؟

فیزیکدان روس تبار آمریکایی، آندرای لینده معتقد است که ما در حبابی منبسط شونده در میان سایر حباب ها هستیم که همه این حباب ها در عالمی بزرگتر اند. هر کدام از این حباب ها مقدار انرژی تاریک متفاوتی دارند و به صورت متفاوتی تحول پیدا می کنند. جالب است بدانیم؛ اگرچه ممکن است بخش هایی از عالم ما به سرانجام برسد با این حال در بخش های دیگر حیات در تمامی شکل های ممکن، شکوفا میشود. در دور های ابدی بدون آن که به سرانجام برسد.

منبع: فرادید

به "جهان چگونه پایان می یابد؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "جهان چگونه پایان می یابد؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید