دلایلی که باعث می گردد مسافرت به شیلی را از دست ندهید - وبلاگ تیم مسلم

به گزارش وبلاگ تیم مسلم، 1.بیابانِ آتاکاما

بیابانِ آتاکامی شیلی یکی از خشک ترین مکان های غیرقطبی دنیا است. میانه بارش باران در این منطقه 15 میلی متر در سال گزارش شده است. در بسیاری از ماه های سال ایستگاه های هواشناسی در آتاکاما هرگز بارش بارانی را ثبت نکرده اند.

2. خانه هایی بر روی چوب پا

مجمع الجزایر شیلوئه، مرکز بعضی از آخرین خانه های قدیمی شیلی است. خانه های شاخص چوبی که روی چوب پاها ساخته می شدند که روزگاری اقامتگاه بسیاری از ماهیگیران شیلیایی بود.

3. تماشا ردپاهای بروس شاتوین در بیابان های پاتاگونیا

پاتاگونیا، نوار وسیعی از انتهای جنوبی آمریکای جنوبی را در برگرفته و در نوکِ جنوبی و غربی آن، شیلی واقع شده است. کریس موس، متخصص اهل آمریکای جنوبی در سایت معتبر تلگراف تراول (Telegraph Travel)، پاتاگونیا را به عنوان منظرهی از نمونه اولیه مهاجرت می نامد. پس سعی کنید سفر اسطوره ای نویسنده بریتانیایی بروس شاتوین را به این خطه دنبال کنید که کار بدعت آفرین او در پاتاگونیا نسلی از بریتانیایی ها را برای سفر به این قاره تحت تأثیر قرار داده است.

4. اسکی در تابستان

به جای کوهستان آلپ، به رشته کوه های آند صعود کنید و بعضی از مسیرهای اسکی لغزنده اش را کشف کنید. قله های رفیع و بلند، پیچ هایی که به تعدادی آتشفشان دهانه های آتشفشانی وصل می شوند، سراشیبی های کوهستانی شیلی را به یکی از پرهیجان ترین مکان های دنیا تبدیل نموده اند. فصل اسکی در شیلی از اواسط ژوئن تا اواسط اکتبر ادامه دارد و آن را به هیجانی فوق العاده برای تابستان تبدیل می نماید. استراحتگاه واله نِوادو هم تنها در 35 مایلی سانتیاگو واقع شده است.

5. رنگ های والپارایزو

اقامتگاه های رنگارنگ در نوک صخره ها و قطار ریلی شاخص آن در این شهر کرانه ای، یکی از رویاهای هواداران اینستاگرام است و می تواند بر صورت خسته هر مسافری، خنده بیاورد. از طرفی این شهر صحنه پررونق انواع هنرهاست و کرانه های وینا دِل مار هم محل عبور و گذر اتوبوس ها محسوب می گردد.

6. باریک ترین کشور دنیا

پهنای این کشور فقط چیزی حدود 110 مایل است.

7. تماشا شیرکوهی

پارک ملی تورغس دِل پِین در پاتاگونیا مساحتی حدود 900 مترمربع داشته و بخش جنوبی شیلی را به خود اختصاص داده است و پناهگاه 50 شیرکوهی است. گفته می گردد این گربه های بزرگ باعظمت را در اواسط زمستان بیشتر می توان دید، هر چند تضمینی نیست در طول سفرتان یکی از آنها را هم بتوانید ببینید. اگر نتوانستید آنها را ببینید، باید برای رفتن به چشم مقدارای کوهستانی نفس گیر در این منطقه تصمیم بگیرید تا شاید آنجا با آنها روبرو شوید.

8. اقامت در هتل های ییلاقی مونتانا مجیکا

این اکولژها در قلب جنگل های بارانی پاتاگونیا، یکی از موضوع های رمان های ایزابل آلنده بوده و معروفیت فراوانی دارند.

9. تماشا انتهای دنیا

کوهپاره کیپ هورن جنوبی ترین بخش آمریکای جنوبی و به نوعی جنوبی ترین نقطه هر قاره ای در خارج از آنتارکتیکا محسوب می گردد.

10. تماشای ستارگان

آسمان صاف، ارتفاعات و دور بودن از آلودگی همه و همه باعث می گردد تا بیابان آتاکاما به یکی از برترین مکان های روی زمین برای تماشای ستارگان تبدیل گردد.

11. کلک سواری آب های کف آلود در کاخون دِل مایپو

این گلوگاه که دسترسی به آن در روز از سانتیاگو بسیار راحت است، بهشت ماجراجویی مسافران محسوب می گردد.

12. جزیره ایستر

تندیس های افسون گر جزیره Easter IslandRapa Nui یا جزیره ایستر - یا به اصطلاح قلمرو ویژه شیلی - یکی از جاهای فوق العاده ای است که پیش از مرگ باید دید، خصوصا به خاطر سنگ های معروف موآی. این تندیس های تماما سنگی دلربا، که بیش از 800 تا از آنها این جزیره دورافتاده را احاطه نموده است، بین قرن های 11 تا 14 میلادی به وسیله اهالی جزیره پلی نزیا تراشیده شده است. اگر این اشکال نفس گیر واقعا نتوانستند شما را مسحور نمایند، بهتر است بدانید این جزیره در فهرست یونسکو قرار داشته و یکی از دورافتاده ترین نقاط روی کره زمین است؛ از طرفی مملو از سواحل شنی، نقاط بی درخت و سرشار از آتشفشان بوده و بسیاری بر این باورند که این منظره را باید شاخص ترین منظره روی زمین دانست.

13. بازدید از آیس مانستر

Bruggen Glacier که آن را به نام Pio XI Glacier هم می شناسند بزرگ ترین یخچال طبیعی در آمریکای جنوبی است و در شرایطی که سایر یخچال های طبیعی در حال آب شدن هستند، ظاهرا این یخچال در حال رشد بوده و گرمای زمین را به چالش کشیده است.

14. هامبراستون، شهر دیوها

این شهر که در بیابان آتاکاما واقع شده و سابقا شهر معدنی بود، بنایی اسرارآمیز طی چند قرن اخیر بوده است. وقتی در اطراف شهر دیوها قدم می زنید تئاتری متروک، استخر شنای ویران و سایر حس های کنجکاوانه مربوط به کپسول زمان را خواهید دید. این نام که ظاهرا نامی بریتانیایی است از نام جیمیز هامبراِستون گرفته شده است، مهندس شیمی که به شیلی مهاجرت کرد و در این بیابان، معدن نیترات پتاسیم خود را برای آینده با نهاد.

15.پناهگاهی برای بزرگ ترین استخر شنای دنیا

تالاب بلورین در بیابان سن آلفونسو دل مار که در بخش مرکزی شیلی واقع شده است طولی به مقدار 20 استخر شنای المپیک دارد.

16. سفر با پای پیاده در اطراف آتشفشان

فوران هایولکان ویلاریکا، این مخروط آتشفشانی خوش تراش و خوش بافت که هنوز هم فعال است، در سال 2015 به طور موقت باعث بسته شدن سراشیبی هایش شد، اما این آتشفشان در حال حاضر دوباره باز شده است. بسیاری از افراد دوست دارند تا به نوک آن بروند اما فقط یک ماجراجوی پر دل و جرات می تواند این آرزو را داشته باشد. معمولا زمانی که برف ها آب می گردد، یعنی از اواخر نوامبر تا فوریه، برای چشیدن طعم واقعی بیابان های چشمگیر این کشور طرفدارن بیشماری وجود دارد.

17. دوچرخه سواری در جنوب کارترا آسترال

این شاهراه از پوئرتو مونت تا ویلا اهیگینز از میان بخش روستایی پاتاگونیا حدود 700 مایل طول دارد. سعی کنید در همان حال که روی زین دوچرخه نشسته اید و این مسافت را رکاب می ز نید، از چشم مقدارای آن لذت ببرید.

18. امواج پراحساس

بسیاری بر این باورند که سواحل پیچیلِمو یکی از برترین سواحل برای موج سواری در آمریکای جنوبی است. رقابت های موج سواری هر ساله در این شهر در پونتا دِ لوبوس رخ می دهد.

19. خانه های عجیب غریب پابلو نرودا

پابلو نرودا یکی از مشهورترین شاعران شیلیایی است که آثارش در سرتاسر دنیا شناخته شده و یکی از چهره های دوست داشتنی شیلی محسوب می گردد. جیلون آتوول در سایت تلگراف تراول در این باره می نویسد:

چه با آثار نرودا آشنایی داشته باشید یا نه، احتمالا بعد از تماشا خانه هایش متوجه می شوید که چقدر عجیب غریب هستند. خانه هایی سرشار از نشاط و آمیخته با فرهنگ و ادب؛ وسواس انگیز و غیر قابل پیش بینی.

20. کِررو سانتا لوسیا

از سراشیبی های تماشایی کررو سانتا لوسیا بالا بروید تا یکی از برترین چشم مقدارای سانتیاگو را ببینید. چارلز داروین در سال 1833 به این نقطه آمد و اعتراف کرد که این نقطه، زیباترین منظره دنیاست.

21. غذاهای محلی

رشد و رونق بازار آشپزی در سانتیاگو آن را به بهشتی برای خوراک پرستان تبدیل نموده است. تا چند سال قبل وقتی صحبت از رستوران های خوب می شد، این کشور زمین مُرده ای بیش نبود، اما این مسئله در دهه گذشته تغییر یافت. لِلاویستا در مرکز سانتیاگو یک جای ویژه است که رستوران غذاهای باستانی Peumayen در آن واقع شده و تشریفات زیادی برای منوهای غذایی سنتی شیلیایی خود قائل است.