اصل تغذیه یعنی تعادل و تنوع
به گزارش وبلاگ تیم مسلم، در حدیثی از امام علی(علیه السلام) آمده است که: هرکس در دل خود، درخت علاقه به انواع غذاها را بکارد؛ میوه انواع بیماری ها را از آن می چیند. این گفته ایشان که حدود 14 قرن پیش بیان شده، سفارش به داشتن یک رژیم غذایی متعادل در مصرف غذاهاست.
اصل تغذیه یعنی تعادل و تنوع
مصاحبه با دکتر مسعود کیمیاگر، متخصص تغذیه و رژیم درمانی
در حدیثی از امام علی(علیه السلام) آمده است که: هرکس در دل خود، درخت علاقه به انواع غذاها را بکارد؛ میوه انواع بیماری ها را از آن می چیند. این گفته ایشان که حدود 14 قرن پیش بیان شده، سفارش به داشتن یک رژیم غذایی متعادل در مصرف غذاهاست.امروزه متاسفانه بسیاری از مردم به این اصل مهم توجه نمی نمایند و گاهی حتی برایشان مهم نیست که چه غذایی بخورند، چگونه و چقدر؟ و این گونه است که گرفتار انواع بیماری ها می شوند. در این مقاله، طی گفت وگویی با دکتر مسعود کیمیاگر، متخصص تغذیه و رژیم درمانی و استاد انستیتو تحقیقات تغذیه کشور و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، به تحلیل این موضوع پرداخته ایم.
آقای دکتر! آیا بین عبارت مفیدغذا خوردن و به اندازه غذا خوردن تفاوتی وجود دارد؟
نه! از نظر ما به اندازه غذا خوردن همان مفیدخوردن است. در واقع، اگر کم بخوریم به نفعمان نیست و اگر زیاد هم بخوریم سود نبرده ایم. البته به اندازه خوردن در بعضی از افراد مانند بیماران دیابتی تفاوت می نماید. به اسم نمونه به این افراد توصیه می گردد که همواره 10 درصد کمتر از کالری مورد احتیاجشان مصرف نمایند. گاهی اوقات ما برحسب احتیاط بین 5 تا 10 درصد کالری کمتر از اندازه معمول استفاده می کنیم و این به معنی مفیدخوردن است.چه وقتی می توانیم بگوییم که یک نفر دارد مفید غذا می خورد؟
زمانی که هر 4 گروه اصلی غذایی به نسبت مناسب در برنامه غذایی اش وجود داشته باشد. این 4 گروه شامل گروه نان و غلات، میوه و سبزی، شیر و لبنیات و گوشت و تخم مرغ است. وقتی همه این گروه ها در رژیم غذایی فردی وجود داشته باشد می گوییم فرد مفید غذا می خورد.بعضی از افراد در غذا خوردن شان دچار افراط و تفریط می شوند؛ یا به آنچه می خورند اهمیت نمی دهند و همه چیزخوارند یا از ترس اینکه چاق شوند گروهی را حذف می نمایند. این گونه تغذیه ها چه عوارضی دارند؟
ببینید؛ 2 اصل مهم در تغذیه شامل تعادل و تنوع است. اگر فردی از این 2 اصل خارج گردد، در بدنش دچار کمبود مواد مغذی خواهد شد. به اسم نمونه اگر فردی لبنیات را از برنامه غذایی اش حذف کند خودش را در معرض ابتلا به کمبود کلسیم و ریبوفلاوین قرار می دهد. فردی که به طور کلی گروه گوشت ها را حذف کند، خودش را در معرض کمبود ویتامین 12 B، روی و آهن قرار می دهد. فردی که خودش را از میوه ها و سبزی ها محروم می نماید، به کمبود ویتامین C و فردی که غلات سبوس دار را کنار می گذارد به کمبود ویتامین های گروه B مبتلا خواهدشد. قطعا فقدان مصرف هر ماده مغذی در بدن عوارض خاص خودش را خواهد داشت؛ همان طور که زیاد خوردن هم سبب اضافه وزن، پرفشاری خون، افزایش چربی خون، خطر ابتلا به انواع سرطان ها و دیگر مسائل می گردد.گاهی بعضی از افراد با شنیدن فواید یک ماده غذایی خاص به آن رو می آورند و به اندازه زیادی از آن استفاده می نمایند. به اسم نمونه، وقتی مزایای امگا3 را می شنوند اندازه زیادی ماهی و گردو می خورند. آیا این کار عواقبی هم دارد؟
قطعا! همان طور که گفتم، 2 اصل مهم در تغذیه، تعادل و تنوع است. وقتی ما اعتدال را رعایت کنیم هیچ گاه در این دام ها نمی افتیم. مسلم است که گردوی زیاد انسان را چاق می نماید. ماهی هم همین طور. استفاده بیش از حد از ماهی ممکن است باعث مسمومیت ناشی از فلزات سنگین گردد.آیا امکان دارد برای اینکه چاق نشویم موادغذایی کمتری بخوریم اما در کنار آن از انواع مکمل ها استفاده کنیم؟
اگر فردی رژیم غذایی معقول و منطقی ای بگیرد، برای آنکه مطمئن شویم دچار کمبود آهن، ویتامین ها، کلسیم و... نمی گردد، به او مکمل می دهیم؛ البته به شرط اینکه رژیم غذایی فرد از یک حداقل هایی برخوردار باشد. نکته دیگری که باید بدانید، این است که یک رژیم غذایی مناسب، حداقل ها و خط قرمزهایی دارد که ما زیر آن خط قرمزها نمی رویم. به اسم نمونه، معمولا برای خانم ها رژیم کمتر از 900 کالری را به اسم رژیم لاغری تجویز نمی کنیم. برای آقایان هم رژیم زیر 1300 کالری را در نظر نمی گیریم.باوری در بین مردم وجود دارد که خانم های باردار یا شیرده باید 2 برابر غذا بخورند. در علم تغذیه چه مقدار غذا برای این افراد مفید و به اندازه است؟
خانم های باردار فقط 300 کالری بیشتر از زنان دیگر انرژی لازم دارند. یعنی اگر خانمی در حالت عادی 1800 کالری انرژی احتیاج دارد، در دوران بارداری 2100 کالری احتیاجمند است و نباید کالری دریافتی بیشتر از این باشد. به همین علت است که متاسفانه خیلی از خانم ها در دوران بارداری و شیردهی چاق می شوند. به خصوص در دوران شیردهی خانم ها از ترس اینکه شیرشان کم نگردد بیش از اندازه غذا می خورند. در حالی که در دوره بارداری چندکیلویی چربی در بدن مادر ذخیره می گردد تا در دوره شیردهی آن را استفاده کند ولی با زیاد خوردن مادر، به این چربی های اضافه اجازه آب شدن نمی دهند. بنابراین خانم ها پس از زایمان دوم یا سوم با مشکل چاقی دست و پنجه نرم می نمایند.منبع:www.salamat.com
منبع: راسخون