چالش وزرات بهداشت برای تزریق واکسن به گروه های فاقد مدارک ، کارتن خواب ها و اتباع غیرقانونی چگونه شناسایی می شوند؟ خبرنگاران
به گزارش وبلاگ تیم مسلم، با گذشت یک سال از شیوع ویروس کووید 19 در ایران فرایند واکسیناسیون در کشورمان شروع شد و حالا این مساله مهم وجود دارد که در زمان واکسیانیون همگانی چگونه افرادی که فاقد مدارک شناسایی معتبر هستند شناسایی شوند و در الویت واکسن کرونا قرار بگیرند

به گزارش خبرنگار اجتماعی وبلاگ تیم مسلم، فاطمه آزموده- با گذشت یک سال از شیوع ویروس کووید 19 در ایران فرایند واکسیناسیون در کشورمان شروع شد. اولین واکسن تایید شده در ایران، واکسن اسپوتنیک وی ساخت موسسه گامالیای روسیه بود. نخستین محوله آن که شامل بیست هزار دوز بود بهمن ماه وارد ایران شد و پس از آنالیز های لازم اولین گروه ها که کادر درمان حاضر در بخش های آی سی یو بیمارستان بودند در تاریخ بیست و یکم بهمن ماه واکسینه شدند. البته پس از این مرحله، محموله بعدی هم از روسیه به ایران ارسال شد. پس از گذشت چند روز نیز واکسن های آسترازنکا و بهارات مورد تایید سازمان غذا و دارو ایران قرار دریافتد بنابراین پس از این باید منتظر ورود محموله های بعدی از کشور های مورد نظر به مقصد ایران بود تا طبق قول های داده شده شاهد واکسیناسیون گروه های پرخطر و کادر درمان تا خاتمه سال باشیم. اما آنچه پس از ورود واکسن به کشور اهمیت زیادی دارد توزیع عادلانه آن است که به آن خواهیم پرداخت.
الویت های واکسیناسیون در ایران
پس از مصاحبه های واردات واکسن، سندی تحت عنوان برنامه ی ملی واکسیناسیون علیه کرونا در ستاد ملی مقابله با کرونا تصویب شد. در این سند الویت اول واکسیناسیون در کشور کادر درمان هستند که به عنوان خط مقدم مقابله با این بیماری شناخته می شوند. این مرحله تمامی اعضای کادر درمان، از افراد شاغل در آی سی یو تا کارکنان حاضر در داروخانه ها را شامل می گردد. پس از این گروه نیز سالمندان و افراد دارای بیماری های زمینه ای، جانبازان و معلولین و افراد حاضر در مراکز تجمعی که بیشتر از سایر گروه ها تحت خطر قرار دارند واکسینه خواهند شد تا در نهایت پس از گذر از تمام این مراحل بتوان به عموم افراد جامعه رسید. اما آنچه که می تواند در فرایند واکسیناسیون بعضی گروه ها مشکل ساز باشد عدم شناسایی بعضی از افراد و نداشتن مدارک شناسایی برای تشخیص هویت آن هاست.
گروه های فاقد مدارک شناسایی در ایران
یکی از این گروه ها کارتون خواب ها هستند که متاسفانه نمی توان آمار کاملا دقیقی از اطلاعات هویتی آن ها ارائه کرد. با توجه به پراکندگی این افراد در سطح شهر، حضورشان در مراکز تجمعی و نداشتن شرایط بهداشتی مناسب همیشه خطر ناقل بودن این افراد وجود دارد بنابراین یکی از ضروری ترین راه های قطع زنجیره انتقال می تواند واکسیناسیون این گروه باشد که البته همانطور که گفته شد با دشواری هایی همراه است. گروه دوم اتباع خارجی هستند که به صورت غیر قانونی و عمدتا در شهر های مرزی ایران ساکن هستند و با توجه به نداشتن مدارک معتبر همیشه از خدمات با کیفیتی برخوردار نبوده اند. اما با توجه به ضرورت واکسیناسیون گروه های مختلف مردمی به ویژه در نواحی مرزی کشور جهت برطرف اپیدمی، شناسایی این افراد و واکسینه شدن آن ها اهمیت به سزایی دارد. گروه سوم نیز اتباع ایرانی هستند که متاسفانه هیچ نام و نشانی از آن ها در مراکز ثبت احوال به ثبت نرسیده است.
راه هایی شناسایی این افراد
شاید برای تسریع این فرایند وزارت بهداشت بتواند از سازمان بهزیستی کشور جهت شناسایی و واکسیناسیون افراد بی خانمان و کارتون خواب استفاد کند. یکی از سریع ترین راه ها برای شناسایی افراد کارتن خواب مراجعه به مراکزی همچون گرمخانه ها است. بدین شکل که پس از دریافت دز اول اثر انگشت فرد ثبت گردد و در مراجعات بعدی در زمان مقرر دز دوم دریافت گردد. البته با توجه به مسائل شناسایی سایر کارتن خواب ها و مراجعه آن ها برای دریافت واکسن گویا باید به واکسیناسیون چند درصد و گا ها تنها دز اول در میان این گروه بسنده کنیم تا تنها بتوانیم زنجیره ی انتقال بیماری را قطع کنیم.
گروه دوم اتباع غیرقانونی مقیم کشور هستند که برای شناسایی آن ها به ویژه افرادی که به همراه خانواده زندگی می نمایند می توان از مراکز بهداشت یاری گرفت. بیشتر این افراد در مراکز بهداشت شهر و محله پفراینده ای دارند که می تواند جهت شناسایی این گروه ها موثر باشد به ویژه خانواده هایی که صاحب فرزند نوزاد هستند. اقدام بعدی نیز می تواند یاری دریافت از انجمن های خیریه فعال در این حوزه باشد.
برای شناسایی مهاجرین مجرد نیز که جهت کار و کسب درآمد به ایران مهاجرت نموده اند نیز می توان از دهیاری ها و مسجد هر محله یاری گرفت تا در این زمینه اطلاع رسانی نمایند و این اطمینان خاطر به آن ها داده گردد که دچار مشکل نخواهند شد. یکی دیگر از راه های موثر نیز مراجعه به محل کار این افراد و ملزم کردن صاحب کار به معرفی کارکنان و تقاضا از آن ها جهت انجام واکسیناسیون است حتی برای راحتی این افراد می توان واکسیناسیون را در محل های کار مهاجرین انجام داد.
گروه سوم نیز اتباع ایرانی بدون مدارک شناسایی هستند که قاعدتا شناسایی این گروه راحت تر از دو گروه قبلی است چرا که با استخدام نیرو های پرسشگر در مناطق مستعدی هم، چون بخش هایی از سیستان و بلوچستان یا خراسان می توان این افراد را شناسایی کرد یا با انتشار اطلاعیه هایی در سطح محله به این افراد فراخوان داد.
میزان رعایت پروتکل های بهداشتی در میان مهاجران افغانی
مدیر یکی از انجمن های حمایت از مهاجران افعانی در ایران در مصاحبه با وبلاگ تیم مسلم بیان کرد در ابتدای شیوع بیماری در ایران بسیاری از مهاجران در صورت در دسترس بودن اقلام بهداشتی همچون ماسک از این لوازم استفاده می کردند، اما هرگز رفت و آمد بین خانواده ها قطع نشد و همیشه این باور که در اقوام شان بیماری کرونا وجود ندارد، رواج داشت. اما اکنون پس از گذشت یک سال استفاده از ماسک نیز بین این گروه ها کاملا محدود شده است و به این بیمای به عنوان یک سرماخوردگی معمولی نگاه می گردد. این فعال حوزه مهاجران در ادامه اضافه نمود که این مقوله در میان افغانستانی های مقیم خود افغانستان هم وجود دارد و استفاده از ماسک و مواد ضدعفونی نماینده در مرز های این کشور نیز به ندرت به چشم می خورد.
تمایل اتباع غیرقانونی جهت دریافت واکسن کرونا
وی در زمینه واکسیناسیون این گروه ها گفت بی شک نود درصد مهاجران نیز حاضر به انجام واکسیناسیون خواهند بود به شرط اینکه مراکز مورد نظر در دسترس باشند. منظور از در دسترس بودن این است که وقت زیادی از این افراد نگیرد به ویژه در خصوص مردان مهاجران که تمام روز های هفته مشغول به کار هستند و با توجه به احتیاج این افراد به کار، صاحبان مشاغل نیز جهت دادن مرخصی همکاری کافی ندارند. نکته مهم دیگر برای مهاجران نیز انجام رایگان واکسیناسیون است؛ بنابراین در صورت در نظر دریافت این موارد و مهم تر از این دو نکته، اینکه این اطمینان خاطر به اتباع غیر قانونی داده گردد که از لحاظ قوانین مهاجرتی دچار مشکل نشوند شاهد همکاری گسترده این افراد با وزارتخانه خواهیم بود.
منبع: خبرگزاری دانشجو